Raimondi (Marco Antonio), gewoonlijk Marcantonio geheeten, een beroemd graveur, geboren te Bologna in 1488, oefende zich onder de leiding van Francia in het goudsmidsvak, maar bepaalde zich ten laatste bij de graveerkunst. In 1505 begaf hij zich naar Venetië, waar hij „Het leven van Maria” van Dürer in plaat bragt, en in 1510 naar Rome, waar hij de kunstgewrochten van Rafaël graveerde. Na den dood van dezen haalde Giulio Romano hem over, gravures te vervaardigen naar een 20-tal door dezen geteekende ontuchtige tafereelen, maar de Paus deed de platen door beulshanden vernietigen en wierp Raimondi in de gevangenis. Door tusschenkomst van den schilder Baccio Bandinelli herkreeg hij zijne vrijheid en graveerde uit dankbaarheid „De marteling van den Heiligen Laurentius” naar eene schilderij van Bandinelli.
Bij de verovering van Rome door de troepen van Bourbon (1527) verloor hij zijne bezittingen en keerde naar Bologna terug. Latere bijzonderheden omtrent dezen kunstenaar zijn onbekend. Door hem zijn vele teekeningen en schetsen van Rafaël voor de nakomelingschap bewaard gebleven. Daar hij veelal naar schetsen werkte, kon men in zijne gravures geene uitvoerigheid verwachten; de omtrekken echter en de uitdrukking der figuren zijn meesterlijk.
