Orendel is de naam van een gedicht uit de 12de eeuw, waarin eene oud-Germaansche sage met eene Christelijke legende is zamengesmolten.
In de inleiding vindt men de geschiedenis van den „Heiligen Rok”, die na verschillende avonturen door een walvisch verslonden wordt. Orendel is de zoon van koning Eigel van Trier en wenscht de hand te verkrijgen van de schoone Brida, de Koningin van het Heilige Graf. Met 22 schepen verlaat hij zijn land, lijdt schipbreuk, treedt in dienst van den visscher Eise en vangt den walvisch, die den „Heiligen Rok” verzwolgen had. Deze laatste maakt dengene, die hem draagt, onkwetsbaar. Orendel maakt hiervan gebruik en heet van dat oogenblik af „Graauwrok”.
Hij ondervindt velerlei avonturen en verwerft de hand van Brida. De tijding van een Engel roept hem echter naar Trier, waar hij na nieuwe avonturen den „Heiligen Rok” in eene steenen doodkist legt. Een Engel verkondigt daarop aan hem en zijne gemalin, dat zij eerlang zullen sterven, zoodat zij de wereld vaarwel zeggen. Het gedicht is bewaard gebleven in een handschrift uit de 15de eeuw, gedrukt in 1512, en het laatst uitgegeven door Ettmüller in 1858.
