Nannius

betekenis & definitie

Nannius (Petrus) of Pieter Nanninck, een verdienstelijk Nederlandsch letterkundige, geboren te Alkmaar in 1500, studeerde te Leuven en werd rector te Alkmaar. In 1535 vertrok hij naar Leuven, gaf er onderwijs aan het collége van St. Hiëronymus en werd er in 1539 hoogleeraar aan het collegium Trilingue. In die betrekking verwierf hij de achting en vriendschap van de geleerdste mannen van zijn tijd, ontving velerlei blijken van onderscheiding en overleed in Junij 1557. Van zijne zeer talrijke Latijnsche geschriften vermelden wij: „Institutionum Juris civilis libri quatuor etc. (1536)”, — „Declamatio de bello Turcis inferendo (1536)”, — „Dialogismi Heroïnarum (1541)”, — „Sive miscellaneorum decas una (1541 en later)”, — en „Leges municipales civium Mechlinensium (1552)”. Ook leverde hij talrijke vertalingen in het Latijn uit het Grieksch en uitgaven van onderscheidene Grieksche en Latijnsche schrijvers.