Miraeus (Aubertus), eigenlijk Le Mire, een Nederlandsch letterkundige, geboren te Brussel den 30sten November 1573, behoorde tot de leerlingen van Justus Lipsius, omhelsde den geestelijken stand, werd kanunnik der hoofdkerk te Antwerpen en zag zich in 1610 afgevaardigd naar de Vereenigde Nederlanden tot het bijleggen van eenige kerkelijke geschillen. Vervolgens werd hij aalmoezenier en bibliothecaris van aartshertog Albertus, in 1624 deken van Antwerpen en vicaris-generaal van Antwerpen, en overleed aldaar den 9den October 1640. Hij heeft eene lange reeks van geschriften in het licht gegeven.
De merkwaardigste van deze zijn: „Codex donationum piarum (1624)", — „Diplomata Belgica (1627)” — en „Notitia Ecclesiarum Belgii (1830)”. Ook schreef hij: „Rerum toto orbe gestarum chronicon (1608)”, — en „Rerum Belgiearum annales (1624; 2de druk 1636)”. Zijne: „Opera diplomatica et historica” zijn in 1723—1734 in 4 deelen in het licht verschenen.
