Loman (Abraham Dirk), een verdienstelijk Nederlandsch godgeleerde, geboren te ’s Gravenhage den 16den September 1823, was eerst Evangelisch-Luthersch predikant te Maastricht, vervolgens te Deventer, en zag zich in 1856 benoemd tot hoogleeraar aan het Luthersch Seminarium te Amsterdam.
Hij behoort tot de vertegenwoordigers der moderne rigting, en leverde een aantal bijdragen in „De Gids”, „De Nederlandsche Spectator”, „De Navorscher”, „Caecilia”, het „Theologisch Tijdschrift” enz. Ook schreef hij: „Over Oud-Nederlandsche liederen bij Valerius (1871)”, — en „Geuzenliederen (1872)”.
