Lemontey (Pierre Edouard), een Fransch regtsgeleerde, geschiedschrijver en dichter, geboren te Lyon den 14den Jannarij 1762, droeg bij de zamenroeping der Generale Staten in 1789 door een klein geschrift er niet weinig toe bij, dat aan de Protestanten het burgerregt weder werd toegekend. Als afgevaardigde van het Rhóne-departement voegde hij zich in de Nationale Vergadering bij de constitutioneel-monarchale partij en zocht de overdrevene eischen der volksmenners zooveel mogelijk te matigen. Ook gelukte het hem, een groot aantal afwezige geleerden, kunstenaars en reizigers, op wie men de emigratiewet wilde toepassen, van het verderf te redden. Bij de beraadslagingen over Lodewijk XVI gaf hij getuigenis van een menschlievend en moedig karakter.
Gedurende de heerschappij van het Schrikbewind vertoefde hij in Zwitserland, en eerst na den val der bergpartij keerde hij naar Frankrijk terug. Later leefde hij ambteloos en volbragt eene reis naar Italië. Nadat hij zich weder te Parijs gevestigd had, belastte de regéring hem en 2 andere geleerden in 1804 met de censuur der tooneelstukken, waardoor hij zich vele onaangenaamheden berokkende. Na de Restauratie werd hij directeur-generaal van den boekhandel en in 1819 lid van de Académie. Hij overleed te Parijs den 26sten Junij 1826. Van zijne opera’s werd: „Palma ou le voyage en Grèce” sterk toegejuicht. Voorts schreef hij den roman: „La famille du Jura, ou ironsnous à Paris (1804)”, — alsmede het uitmuntend:. „Essai sur l’établissement monarchique de Louis XIV (1818)”, gevolgd door de niet minder voortreffelijke: „Histoire de la régence et de la minorité de Louis XV (1832, 2 dln)”, welke hij op aandrang van Napoleon, die het geheim staatsarchief voor hem toegankelijk stelde, op het papier bragt, terwijl zij eerst na de Julij-omwenteling in het licht kon verschijnen. Dit laatste werk is niet opgenomen in zijne „Oeuvres (1829, 5 dln)”.
