Ledebour (Karl Friedrich von), een verdienstelijk kruidkundige, geboren te Stralsund den 8sten Julij 1785, wijdde zich te Greifswald eerst aan de studie der regtsgeleerdheid en vervolgens aan die der wiskunde en natuurlijke historie. In 1805 werd hij aldaar leeraar in de kruidkunde en directeur van den botanischen tuin, vertrok in 1811 als hoogleeraar in de kruidkunde naar Dorpat en deed in 1826 eene reis naar het Altaïgebergte, waarvan hij verslag gaf in zijne : „Reise durch das Altaigeberge und die dsongarische Kirgisensteppe”. Andere vruchten van dien togt zijn: „Flora altaica (1829—1834, 4 dln)”, en „Icones plantarum novarum, Floram Rossicam imprimis Altaicam illustrantes (1829—1834, bewerkt met Meijer en Bunge, en 500 gekleurde platen bevattend)”.
In 1836 werd hij emeritus, woonde achtervolgens te Odessa, Heidelberg en München, en overleed in laatstgenoemde stad den 4den Julij 1851. Zijn belangrijkst werk is eene „Flora Rossica (1842— 1851, 3 dln)”.
