Leblon (Jacob Christoffel). een verdienstelijk kunstenaar, geboren te Frankfort aan de Main in 1670, bevond zich in het laatst der 17de eeuw in dienst van graaf Martinets, de Keizerlijke gezant te Rome. Hier kwam hij in kennis met Bonaventuur van Overbeek en begaf zich met dezen naar Amsterdam. Hij woonde er vele jaren en hield zich bezig met het schilderen van portretten, — eerst in miniatuur en vervolgens, wegens zijn verzwakt gezigt, in het groot. Na het overlijden zijner echtgenoote in 1715 vestigde hij zich te ’s Gravenhage.
Daarenboven vond hij de kunst uit om schilderijen met olieverf te drukken, en hij ontving voor zulke schilderijen wel eens 300 of 400 gulden. Nu zocht hij eene vereeniging op te rigten tot vervaardiging van zulke schilderijdrukken op uitgebreide schaal. Daar hij hiervoor te ’s Gravenhage geene deelnemers kon vinden, vertrok hij naar Londen, waar hij over zijne uitvinding een werk in het licht gaf, getiteld: „II colorito, or the harmony of colouring in painting reduced to mechanical practice, under easy precepts and infaillible rules (1722 en 1730)”, aan lord Walpole opgedragen en vervolgens ook in het Fransch overgezet („L’art d’imprimer les tableaus par Gautier de Montdorge”, 1756 en 1768). Hij vond er deelnemers, die een aanzienlijk kapitaal bijeenbragten, doch de onderneming mislukte, evenals later die eener tapijtfabriek, desgelijks door aandeelhouders onder zijne leiding tot stand gebragt. Nu keerde hij arm en wrevelig terug naar 's Gravenhage, en vertrok vervolgens naar Parijs, waar hij den 16den Mei 1741 overleed. Zijne olieverfdrukken worden zeer geroemd en van zijne portretten zijn sommige in ’t koper gebragt.
