Laclos (Pierre Ambroise François Choderlos de), een Fransch generaal en bekend schrijver, geboren te Amiens in 1741, zag zich op 18-jarigen leeftijd geplaatst bij het korps ingenieurs en maakte zich weldra gunstig bekend door zijne geschriften. Eene satyre tegen madame Dubarry, getiteld: „Une épitre à Margot”, bragt zijne vrijheid in gevaar; doch in 1778 belastte men hem met den bouw der forten op het eiland Aix. Gedurende dien tijd schreef hij den veelgelezen roman: „Les liaisons dangereuses (Parijs en Amsterdam 1782, 4 dln)”. Dit boek, hetwelk in een bij uitstek boeijenden stijl een tafereel schetste van de verdorvenheid dier dagen , maakte groote opschudding.
Bij het uitbarsten der Omwenteling werd Laclos secretaris van den hertog van Orleans en begaf zich met dezen naar Londen. Bij zijn terugkeer bevorderde hij de Revolutie door de uitgave van een dagblad, werd in 1792 veldmaarschalk en zag zich voorts benoemd tot gouverneur der Fransche bezittingen in lndië. In het begin van 1793 als vriend van den hertog van Orleans gevangen genomen, herkreeg hij zijne vrijheid eerst door de revolutie van den 9den Thermidor. In de gevangenis legde hij zich met ijver toe op de krijgswetenschap en peinsde er op de invoering van eene nieuwe soort van geschut. Geruimen tijd bekleedde hij voorts de betrekking van secretaris-generaal bij de administratie van hypotheken, totdat de Eerste Consul hem benoemde tot brigade-generaal bij de artillerie. Hij overleed te Tarente den 5den November 1803.
