Kalomél is eene verbinding van kwikzilver met chloor, welke als geneesmiddel voorgeschreven wordt. Men meldt, dat het kalomél in 1550 door Turquet de Mayerne is ontdekt en alzoo genoemd. Men verkrijgt het gewoonlijk door kwik en sublimaat ondereen te wrijven en door drooge sublimatie van die beide bestanddeelen, — voorts ook als neêrslag langs den natten weg.
Het vertoont zich als eene witte, kristallijne massa, die in water en alkohol niet oplost, maar bij wrijving een gedachtig wit poeder vormt. Het werkt op ’s menschen ligchaam oplossend en laxérend, heeft een opmerkelijken invloed op de slijmvliezen, en komt in onderscheidene ziekten te pas.
