Jacques Crétineau-Joly, een verdienstelijk Fransch schrijver en tevens een ijverig voorstander der Ultramontaansche beginselen, werd geboren te Fontenay in de Vendée den 23sten September 1803 en ontving zijne opleiding aan het seminarium van St. Sulpice te Parijs. Aanvankelijk trad hij op als dichter, en zijne verzen getuigen van zijn godsdienstig gevoel en van zijne kerkelijke regtzinnigheid. Daartoe behooren: „Chants Romains (1826)”, — „Trappistes (1823)”, — en „Inspirations poétiques (1829)”.
Na de Julij-omwenteling was hij medewerker aan legitimistische bladen, en hij schreef voorts onderscheidene werken van geschiedkundigen inhoud, zooals: „Episodes des guerres de la Vendée (1834)”, — „Histoire des généraux et des chefs Vendéens (1838)”, — en „Histoire de la Vendée militaire (1840—1841, 4 dln)”, — voorts „Histoire des traités de 1815 et de leur exécution (1842)”, — „Histoire religieuse, politique et littéraire de la Compagnie de Jésus (1844—1846, 6 dln)”, — „Le pape Clément XIV (1853)”, — „Scènes d’Italie et de Vendée (1853)”, — en „L’église romaine en face de la révolution (1859, 2 dln)”. Hij overleed te Parijs den 3den Januarij 1875.
