Isaeus, een Grieksch redenaar uit Chaleis op Euboea, schoon ook wel een Athener genoemd, omdat hij reeds vroeg naar Athene vertrok en aldaar zijne opleiding ontving in de school van Lysias en lsócrates, vestigde zich later daar ter plaatse als pleitbezorger en leeraar in de welsprekendheid. Ook Demósthenes genoot, naar men meldt, zijn onderrigt. hij leefde waarschijnlijk tusschen 420 en 348 vóór Chr. Weleer had men van hem 64 redevoeringen, doch slechts 50 van deze werden als echt erkend, en van deze zijn niet meer dan 11 tot ons gekomen.
De laatste van deze werd eerst in 1785 in een Florentijnsch handschrift ontdekt en in 1814 door Orelli in het licht gegeven. De gezamenlijke redevoeringen van Isaeus zijn meermalen gedrukt, — onder anderen in 1860 met aanteekeningen van Scheibe.