Imagines noemde men bij de oude Romeinen de koppen of borstbeelden van menschen. Men vond ze bij de Grieken reeds ten tijde van Alexander de Groote, en bij de Romeinen vooral in den tijd der Keizers. Zij zijn hun ontstaan verschuldigd aan een tweetal gebruiken. Het eerste, zoowel bij de Grieken als bij de Romeinen in zwang, was, dat men de portretten van uitstekende mannen en relièf of geschilderd op schilden plaatste en deze in de tempels ophing.
Zij droegen den naam van imagines clypeatae of clypei en werden van goud, zilver, marmer, leem enz. vervaardigd. Het andere gebruik, alleen bij de Romeinen heerschende, was de gewoonte der edelen om volgens hun regt (jus imaginum) de beelden van hunne voorvaderen in het atrium in nissen te plaatsen. Onder die beelden las men de namen der voorgestelde personen en een kort berigt van de feiten, waardoor zij zich verdienstelijk hadden gemaakt jegens den Staat. Om ze tegen stof en beschadiging te beveiligen, waren deze nissen gesloten en werden alleen bij plegtige gelegenheden geopend. Bij begrafenissen droeg men zulk een beeld naast den doode en hulde het in kostbare purperen kleederen. Het schijnt, dat men aanvankelijk zulke borstbeelden van was boetseerde; later evenwel werden zij ook vervaardigd van marmer, zilver, goud en brons. Behalve in het atrium plaatste men ze ook wel in het woonvertrek , in den tempel of op de begraafplaats. Uit eene vergelijking van verschillende beelden van denzelfden persoon is gebleken, dat de kunstenaars der oudheid, zonder de gelijkenis te benadeelen, naar het ideale streefden, om den indruk te verhoogen.
