Hotho (Heinrich Gustav), een uitstekend beoefenaar der kunstgeschiedenis en der aesthethiek, geboren te Berlijn den 22sten Mei 1802, ontving eene opleiding, die hem tot koopman zou vormen, bezocht vervolgens het gymnasium en eindelijk de universiteit, waar hij eerst in de regten, daarna in de wijsbegeerte studeerde. Voorts bevredigde hij zijne neiging tot de schoone kunst door eene reis naar Londen, Parijs en de Nederlanden, en bepaalde zich na zijn terugkeer aan de académie bij kunstgeschiedenis en aesthetiek. In 1826 verwierf hij den doctorsrang en vestigde zich een jaar daarna als privaatdocent te Berlijn, waar hij in 1828 met het onderwijs in de geschiedenis der letterkunde aan de militaire school belast en reeds in 1829 tot hoogleeraar in de aesthetiek benoemd werd. In 1830 ontving hij eene aanstelling tot adsistent-directeur van het kabinet van schilderijen in het Koninklijk Muséum, en in 1859 die van directeur der verzameling van kopergravures.
Tegelijkertijd bleef hij werkzaam als hoogleeraar en hield hoofdzakelijk voorlezingen over Duitsche letterkunde, bepaaldelijk over Lessing, Schiller, Göthe, de aanhangers der Romantische school enz., terwijl hij van de beeldende kunsten inzonderheid de schilderkunst met geestdrift behandelde. Hij leverde eene nieuwe bewerking der „Vorlesungen über Aesthetik” van Hegel, — wijders: „Vorstudien für Leben und Kunst (1835)”, — eene onvoltooide „Geschichte der Deutschen und Niederländischen Malerei (1840—1845)”, — „Die Malerschule Huberts van Eyck nebst deutschen Vorgängern und Zeitgenossen (1855—1858, 2 dln)”, — en „Die Meisterwerke der Malerei vom Ende des 3 und Anfang des 18 Jahrhunderts in photound photolithographischen Nachbildungen (1865)”. Ook heeft hij door het schrijven van een tekst bij het „Eyck-Album (1861)” en „Dürer Album (1863)” groote verdiensten verworven. Voorts schreef hij uitmuntende opstellen in het „Morgenblatt” en sedert 1827 in de „Jahrbücher für wissenschaftliche Kritik”. Al zijne geschriften onderscheiden zich door helderheid, wijsgeerigen zin, juistheid van opvatting en veelomvattende kennis. Hij overleed te Berlijn den 24sten December 1873.
Hotomann Hotomann (Franz) of Hottomann, een beroemd regtsgeleerde en letterkundige, geboren te Parijs den 23sten Augustus 1524, omhelsde de Hervorming, begaf zich in 1547 naar Lyon, en studeerde voorts te Lausanne, Straatsburg, Valence en Bourges, waarna hij eenigen tijd vertoefde aan het Hof van den Koning van Navarre. Na den Bartholomaeusnacht nam hij de wijk naar Zwitserland, en overleed te Basel den 12den Februarij 1590. Eene uitgave zijner gezamenlijke geschriften is in 1599 in 3 deelen in het licht verschenen. Daarbij bevindt zich zijn „Papae fulmen brutum in Henricum regem Navarrae (Leiden, 1586)”.
