Griseldis de heldin van een middeleeuwsch volksboek, eene dochter van een armen kolenbrander, werd de gemalin van den markgraaf Walther van Saluzzo. Hjj stelde hare onderworpenheid en lijdzaamheid op de hardste proeven, en toen zij deze glansrijk had verduurd, volgde de verzoening.
Het geduld en de zelfopofferende liefde der vrouw zijn in deze sage op eene overdrevene wijze voorgesteld. De stof van dit verhaal is te vinden in de „Decamerone” van Boccaccio; in 1373 vertaalde Petrarcha het in het Latijn, en in de 15de eeuw was het in geheel Duitschland bekend. Het werd in 1393 te Parijs tot een mysteriespel in verzen, — voorts in Engeland (The patient Grissel), en in 1546 door Hans Sachs in Duitschland tot een drama bewerkt. Het is later in onderscheidene verzamelingen van sagen opgenomen en vooral bekend geworden door het drama „Griseldis” van Friedrich Halm (Munch-Bellinghausen).
Het Nederlandsche volksboek van dezen naam is getiteld: „Eene schoone historie van de goede vrouw Griseldis, welke zeer zuiveIijk is om te lezen, ende spreekt wat een mensch door patientie en geduld al verwerven mag, die hem in tegenspoed geduldiglijk draagt (Amsterdam, B. Koene).”
