Franck

betekenis & definitie

Franck (Sebastiaan), een uitstekend prozaschrijver der 16de eeuw, geboren te Donauwörth en volgens anderen te Woerden in het jaar 1500, omhelsde aanvankelijk de Hervorming, doch kwam later wegens zijne dweepzieke gevoelens tegen de Hervormers in verzet, waarna hij zich bij de Wederdoopers voegde. Nadat hij eenige jaren bij afwisseling gewoond had te Nürnberg, Straatsburg en Ulm, waar hij eene boekdrukkerij stichtte en veel omging met Schwenkfeld, begaf hij zich naar Bazel, waar hij eene dergelijke zaak overnam en in 1545 overleed. Van zijne geschriften, die in een kernachtigen, geestigen stijl en in het Duitsch geschreven zijn, vermelden wij de volgende vertalingen in het Nederlandsch: „Chronica, Tytboeek en Gheschietbibel van aenbegin tot in dit teghenwoordig 1536 jaer verlengt, enz. (1558 en 1583)”, — „Die gülde Arcke, waarin de keern en de beste hoofdspraeken der Heilige Schrift, der ouder Leeraers ende Vaders der Kercken, ook der verlichte Heydenen ende Philosophen (1560)”, — en „Paradoxa ducenta octoginta. Dat is CCLXXX wonderreden ende recht als raetselen, uit de heilige schrift, die voor alle vleesch ongelooflyc ende onwaer syn, enz.”