Onder dezen naam vermelden wij:
Carel Joseph., baron Evers, een Nederlandsch krijgsman, geboren den 8sten Mei 1773. Hij trad reeds vroeg in dienst, werd geplaatst in het Fransche leger, onderscheidde zich bij verschillende gelegenheden door zijne dapperheid en werd met spoed bevorderd, zoodat hij den 31sten Maart 1812 den rang verkreeg van brigadegeneraal. Als zoodanig nam hij deel aan den togt naar Rusland en maakte zich zóó verdienstelijk, dat Napoleon hem den rang toekende van baron van het Keizerrijk. In 1813 werd hij te Koningsbergen krijgsgevangen gemaakt, en na het verkrijgen zijner vrijheid in 1814 door koning Willem I tot luitenantgeneraal bevorderd. Nadat hij eenigen tijd aan het hoofd had gestaan der reserve-cavalerie, zag hij zich belast met het bevel in het 64e militair commando, en hij overleed in die betrekking den 9den Augustus 1818. Hij was officier van het Legioen van Eer, ridder der orde van den Heiligen Lodewijk, en van de orde der beide Siciliën, alsmede commandeur van de Militaire Willemsorde.
Everhardus Evers, een verdienstelijk Nederlandsch ingenieur. Hij werd geboren te Beerta den 17den November 1775, zag zich in 1795 aangesteld tot buitengewoon ingenieur, en werd luitenant-ingenieur gedurende den veldtogt in Noord-Holland. Als kapitein in Fransche dienst nam hij deel aan de voornaamste krijgstogten en veldslagen tot aan den val van Napoleon, en werd daarna majoor-ingenieur bij het Nederlandsche leger. Daarna doorliep hij de hoogere rangen bij het wapen der genie, werd in 1831 als directeur der 2de fortificatie-directie bevorderd tot generaal-majoor en kwam in 1840 op pensioen. Reeds in 1825 was hij versierd met de Militaire Willemsorde, en hij overleed den 29sten September 1840.
