Esplanade, afkomstig van het Spaansche woord esplanar (effenen), noemt men een open plein vóór aanzienlijke gebouwen, en bij vestingen inzonderheid de ruimte tusschen eene stad en hare citadèl.
Deze moet althans eene lengte hebben van 800 schreden en door het vuur der citadèl bestreken worden, om den aanval op deze te bemoeijelijken. Wordt zulk een plein na het sloopen der vesting tot wandelpark aangelegd, dan blijft het veelal den naam van esplanade behouden.
