Echelons noemt men in de krijgskunde afdeelingen van troepen, die in eene gebrokene lijn en nagenoeg bij dezelfde frontlengte van het geheel dier troepen achter elkander of liever op steeds toenemenden afstand van de verlengde frontlijn van het voorste échelon geplaatst zijn. Men kan naar omstandigheden een vleugel, het centrum of de beide vleugels in échelons stellen. Hierdoor blijft men lang vrij in de bepaling van het punt van aanval,— men kan er het front van aanval door wijzigen, en ook gedurig nieuwe krachten in het strijdperk brengen, terwijl het eene échelon steeds, den rug en de flank van het andere dekt. Echelons hebben daarentegen het nadeel, dat zjj de kracht te veel verdeden.
Frederik II maakte er echter gebruik van in den slag bij Leuthen, en de Fransche divisiën rukten in Egypte échelonsge wijs voort, alzoo de aanvallen der Mameloeken afslaande. Een aanval der cavalerie op de infanterie geschiedt veelal échelonsgewijs, doch bij de infanterie maakt men er slechts gebruik van in kolonnes bij den aanval. De artillerie trekt gewoonlijk in échelons terug, terwijl daarbij de volgende échelon steeds het wegrijden van den voorgaanden dekt.
