Een Chineesch woord, hetwelk schip beteekent, is een Chineesch vaartuig, uit de kindsheid van den scheepsbouw afkomstig. De groote jonken hebben eene grootte van 4tot 500 ton scheepsmaat; zij voeren 3 masten zonder raas en evenzoo vele zeilen, die van matten vervaardigd zijn en bij het strijken in plooijen of vouwen nedervallen.
Zulke vaartuigen zijn plomp van voorkomen, slechte zeilers en kunnen geen weerstand bieden aan het woeden der zee of aan de kogels van het geschut. Zij zijn in het midden laag en krommen zich aan den voor- en achtersteven opwaarts. Zij zijn ongeschikt om te lavéren, zoodat zij steeds gunstigen wind noodig hebben. Daarom doen zij jaarlijks slechts ééne reis — met de moessons — tusschen China en Singapore of Java. De oorlogs-dsjonken zijn veel beter van vorm en veel hechter gebouwd; zij zeilen zeer goed, maar kunnen evenmin een storm in zee verduren. Elke dsjonk is aan den boeg voorzien van 2 groote oogen, daar anders het vaartuig, volgens de meening der Chinézen, den weg niet zou kunnen vinden.
