Onder dezen naam vermelden wij:
Dsjaafar-es-Szadik (de Regtvaardige), een zoon van Mohammed-el-Bakyr, de 6de der 12 regtstreeksche afstammelingen van den Profeet. Hij werd geboren in 699 na Chr. te Medina en hield zich ijverig bezig met alchemie en met de Kabbala.
Over laatstgenoemde schreef hij een boek, hetwelk de bron mag heeten der latere Kabbalistische geschriften van het Oosten. Hij overleed in zijne geboorteplaats in 765.
Dsjaafar Tsjelebi, een zoon van Tadsji. Hij was een Turksch dichter, leefde in het midden der 16de eeuw, was eerst leeraar aan eene school, daarna secretaris van den Sultan, doch werd op vermoeden van deelneming aan een Janitsaren-oproer ter dood gebragt. Hij vervaardigde gedichten in de Turksche en Perzische taal, en liet tevens een aantal geschriften na van staatkundigen aard, van welke zich een exemplaar bevindt op de Hof-bibliotheek te Weenen.
