Onder dezen naam vermelden wij:
Marion Delorme, eene beruchte courtisane, eene vriendin van Ninon de l’Enclos.
Zij werd geboren in 1611 in een dorp van het departement Châlons-sur-Marne, onderscheidde zich door hare ongemeene schoonheid en vertrok naar Parijs, waar zij zich aan eene ligtzinnige levenswijs overgaf. Tot hare talrijke minnaars behoorden de hertog van Buckingham, de grootstalmeester Cinq Mars, de onder-intendant van Financiën d’Eméry, naar wien zij zich „madame la surintendante” noemde, de president Chévry, de ridder de Grammont, de hertog de Brissac, en de maarschalken d'Albret, de la Meilleraye en de la Ferté-Senneferre. De jeugdige Cinq-Mars wilde volstrekt met haar huwen, zoodat zijne moeder zich naar Richelieu begaf met het dringend verzoek, om haar zoon achter de grendels te plaatsen, waartoe de cardinaal aanstonds genegen was, omdat hij zelf tot de aanbidders van Marion behoorde. In de dagen der Fronde was haar huis het vereenigingspunt der misnoegden. Nadat Mazarin de prinsen Condé en Conti in de gevangenis had laten werpen, wilde hij ook Marion in hechtenis doen nemen, ’t geen zij echter door zelfmoord voorkwam (1650). — De sage vermeldt , dat Marion het gerucht van haren dood verspreid heeft, om naar Engeland te ontsnappen, waar zij achtereenvolgens met een lord, een rooverhoofdman en een ambtenaar van financiën gehuwd en in 1706 — volgens anderen in 1741 — gestorven zou zijn. Victor Hugo heeft deze vrouw tot de hoofdpersoon gemaakt van een beroemd drama.
Philibert Delorme, een verdienstelijk Fransch bouwkundige. Hij werd geboren te Lyon omstreeks het jaar 1518 en overleed te Parijs in 1577. Reeds vroeg begaf hij zich naar Italië, doch in 1537 riep de cardinaal Du Bellay hem naar Parijs en bragt hem in betrekking met Hendrik II, voor wien hij de plannen maakte voor de kasteelen te Anet en te Meudon, terwijl hij vervolgens voor Catharina dei Medici het paleis der Tuileriën bouwde, waarvan hij gouverneur werd. Hij had grooten invloed op de ontwikkeling der bouwkunst overtrof al zijne tijdgenooten in het bouwen van koepels en gewelven, en schreef „Nouvelles inventions pour bien bâtir (1661)”, benevens een „Traité d’architecture (1567)” in 9 boeken.
Pierre Claude François Delorme, een Fransch historieschilder. Hij werd geboren in 1787, genoot het onderwijs van Girodet en bestudeerde te Rome de meesterstukken van Rafaél en Michele Angelo. Hij onderscheidt zich door correctheid van teekening, door eene grootsche compositie en een uitmuntend coloriet. Tot zijne beste doeken behoren: „De dood van Abel”, — „De dood van Leander”, — „Hero en Leander”, — „De opwekking van het dochtertje van Jaïrus”, — „Cephalus en Aurora (in het Luxembourg)”, — Amor en Psyche”, — en „Hector, aan Paris zijne verwijfdheid verwijtend (in het Luxembourg)”.
