Onder dezen naam vermelden wij:
Jean Baptiste de Boyer, marquis d'Aiguilles, een beroemd graveur en kunstverzamelaar. Hij werd geboren te Aix in 1640, bekleedde er de betrekking van procureur-generaal, en overleed aldaar in 1709. Hij heeft eene reeks van 118 koperen platen naar schilderstukken zijner verzameling gegraveerd.
Jean Baptiste Nicolas Boyer, een Fransch geneesheer. Deze, geboren te Marseille den 1sten Augustus 1693, was eerst koopman, studeerde te Montpellier in de medicijnen, vestigde zich aanvankelijk te Toulon en later te Parijs, en onderscheidde zich bij het woeden van de pest te Marseille zoozeer, dat de Koning hem tot arts van een regiment benoemde. Hij overleed den 2den April 1768, belangrijke geschriften over de pest nalatende.
Alexis, baron de Boyer, een geleerd heelmeester. Hij werd geboren den 1sten Maart 1757 te Uzerches in Limousin, werd in 1787 heelmeester aan de “Charité” te Parijs , daarna leeraar aan de pas opgerigte “Ecole de Santé”, in 1812 eerste officier van gezondheid van Napoleon I, onder de Bourbons lid der commissie van onderzoek naar den toestand van het geneeskundig onderwijs, in 1829 lid van het Instituut, en eindelijk hoogleeraar in de practische chirurgie. Hij overleed den 25sten November 1833, en heeft onderscheidene geschriften in het licht gegeven, van welke wij noemen “Traité d’anatomie (Parijs 1797 tot 1799, 4 dln, 4de uitgave 1820)”, “Traité des maladies chirurgicales (Parijs 1814—1825, 9 dln)”, en “Le§ons sur les maladies des os (Parijs 1803, 2 dln)”.
Boyer-Fonfrède, een martelaar der Revolutie. Hij werd geboren te Bordeaux in 1766, stemde als lid der Nationale Conventie voor den dood des Konings, maar behoorde tevens tot de achtenswaardige Girondijnen, die in den strijd met het Jacobinismus bezweken. Toen Marat, door de Girondijnen verdreven, op de schouders der Jacobijnen in de vergaderzaal werd teruggebragt, en eene party der Conventie optrad met eene lijst van 25 Girondijnen, wier hoofden moesten vallen, stond Boyer op en verzocht, dat ook zijn naam op de lijst dier edelen mogt geplaatst worden. Hij eindigde zijn leven in 1793 onder het mes der guillotine.
Jean Pierre Boyer, president der republiek Haïti. Hij werd geboren te Port au Prince den 28sten Februarij 1776, ontving zijne opleiding in Frankrijk, en nam er dienst in 1792. Hij streed op Haïti eerst tegen de Engelschen en vervolgens tegen Toussaint l' Ouverture, maar moest het eiland ruimen. In 1802 keerde hij met den generaal Leclerc derwaarts terug, vocht er eerst tegen de Negers, doch nam vervolgens deel aan het verbond, hetwelk eene vereeniging der Zwarten en Kleurlingen en eene volkomene bevrijding der Kolonie bedoelde. Nadat de Neger Dessalines den troon beklommen had, plaatste hij zich met Péthion aan het hoofd der Kleurlingen.
Zij werkten mede tot den val van Dessalines, en Boyer werd daarna generaal-majoor en commandant van Port-au-Prince. Hij deed zijn best, om het leger op Européschen voet in te rigten, werd door den stervenden Péthion in 1818 aan het volk aanbevolen en tot president der Republiek gekozen. Hij regelde de geldzaken, verbeterde het bestuur en bevorderde kunst en wetenschap. Hij breidde zijn gezag uit en zorgde, dat de jeugdige Staat in 1825 door Frankrijk onafhankelijk werd verklaard. Daar hij de Kleurlingen begunstigde, ontstond er in 1843 een oproer. Boyer leed de nederlaag, nam de wijk op een Engelsch oorlogschip, en begaf zich eerst naar Jamaica en toen naar Parijs, waar hij den 9den Julij 1850 overleed.
Louis Boyer, een Fransch schrijver. Hij werd geboren te Parijs in 1810 en was geruimen tijd een ijverig medewerker aan het tijdschrift “Théatres de Paris.” In 1848 stichtte hij met Villemessant en Montépin het dagblad “Le Champion ou éclaireur politique.” In 1851 werd hij van staatswege bekleed met het oppertoezigt op de schouwburgen; voorts vervaardigde hij een aantal vaudevilles enz., en overleed te Parijs den 22sten April 1866.
