Bajza, een Hongaarseh dichter en schrijver, werd geboren te Sziicsi den 31sten Mei 1804. Reeds in 1823 was hij medewerker van het jaarboekje “Aurora” van Kisfaludy, en na den dood van dezen met de redactie daarvan belast. In 1835 gaf hij “Gedichten” uit, die hem eene plaats bezorgden onder de beste lierdichters van Hongarije.
Door zijne critische opstellen, in de tijdschriften “Athenaeum” en“Figyelmezo (Waarnemer) "geplaatst, oefende hij een weldadigen invloed op de Hongaarsche letterkunde, en door de uitgave zijner “Buitenlandsche tooneelpoëzie” bevorderde hij den bloei van het nationaal tooneel. Tevens was hij directeur van den schouwburg te Pesth. Later hield hij zich bezig met geschiedkundige studiën, waarvan de vruchten in een groot aantal werken in het licht verschenen. In 1848 was hij redacteur van het staatkundig blad van Kossuth.
Bajza was sedert 1831 correspondérend en sedert 1832 gewoon lid der Hongaarsche Académie en een zeer werkzaam medelid van het Kisfaludy-genootschap. In 1850 werd hij aangetast door eene ongeneeslijke zielsziekte, en hij overleed te Pesth den 4den Maart 1858.
