Aventinus (Johann), eigenlijk Thurmayer. Een uitstekend schrijver en geschiedkundige der 16de eeuw, werd geboren in 1477 te Abensberg in Beijeren. Hij studeerde te Ingolstadt, Parijs en Weenen en werd in 1507 hoogleeraar in de Grieksche letterkunde te Krakau, en in 1509 hoogleeraar in de Latijnsche letterkunde te Ingolstadt. Hij werd vervolgens benoemd tot gouverneur der prinsen Lodewijk en Ernst van Beijeren, verzelde laatstgenoemde op eene reis in Italië en werd na zijn terugkeer aangesteld tot landsgeschiedschrijver van Beijeren.
Zijne vrijmoedige uitspraken over Kerkelijke misbruiken haalden hem den haat der geestelijkheid op den hals, zoodat hij in 1529 in den kerker werd geworpen. Weldra werd hij echter in vrijheid gesteld en hij woonde vervolgens te Ingolstadt en daarna te Regensburg, waar hij in 1534 overleed. Zijne belangrijkste werken zijn “Annales Bojorum”, “Chronicon Bavariae” en “Antiquitates Germaniaé”. Ook heeft hij eene levensgeschiedenis van Hendrik IV, eene geschiedenis van Oettingen en eene Latijnsche spraakkunst uitgegeven. Men noemt hem den vader van Beijerens geschiedenis.
