Zoo noemt men eene handelwijze, die veelal bij het vervaardigen van waskaarsen wordt gevolgd.
Dit geschiedt aldus: De pitten der toekomstige waskaarsen worden rondom een hoepel — den krans — aan haakjes opgehangen en vervolgens zoo lang met gesmolten was begoten of liever aangegoten tot zij eene voldoende dikte hebben verkregen. Ook wordt wel eens metaal door aangieting aan ornamenten gevoegd.
