is een der belangrijkste delfstoffen, die we op aarde vinden. Ze is ontstaan uit overblijfselen van planten, wat men soms nog zien kan aan afdrukken in of op steenkool.
Er bestaat dan ook geen verschil in samenstelling tussen steenkool, bruinkool en veen, alleen het verschil in den ouderdom van overigens gelijk materiaal veroorzaakt het verschillend uiterlijk. Op den langen duur kan uit veen bruinkool en later steenkool ontstaan.Het gebruik van steenkool is in de laatste eeuw sterk toegenomen; in 1930 was bijv. het gebruik zes maal groter dan in 1870, gedurende ongeveer de laatste twintig jaren is het gebruik onveranderd gebleven.
De steenkolen worden onderverdeeld naar het gasgehalte: hoe ouder de kolen, hoe lager dat is; men zou kunnen zeggen: hoe meer er uitgeperst is. Anthraciet heeft 2— 10% gas, dan volgen magere-, vette-, gas-en gasvlamkolen; de laatste bevatten ongeveer 50% gas. Hieruit volgt, dat de gasarme kolen het diepst liggen; hoe gasrijker zij zijn, hoe meer zij aan de oppervlakte liggen.
In het geologisch tijdperk Carboon zijn vele van de thans bestaande kolenbekkens gevormd. (Zie ook: Mijnen).
