betekent wanklank, een niet harmonisch klinkend geluid. In de muziek verstaat men onder een dissonant een samenklank, die niet tot eenheid wordt, doch als klanktegenstelling gehoord wordt.
Er wordt veelal door een nieuwe, hierop volgende toonverbinding een oplossing gegeven, welke den hoorder bevredigt.In overdrachtelijke betekenis wil dissonant ook zeggen wanklank of storing. Wanneer b.v. iemand in een beschaafd gezelschap plotseling een ruw woord uit, dan noemt men dit een dissonant.
