Dit woord is afkomstig uit het oude Griekenland en betekent oorspronkelijk volksleider. In de Griekse staten, die een democratische regering hadden, zoals b.v.
Athene, stonden dikwijls mannen op, die door hun groot aanzien bij het volk en door hun redenaarstalenten veel invloed uitoefenden op de besluiten van de volksvergadering (een bijeenkomst van alle volwassen, mannelijke burgers). De grote staatsman Pericles bezat gedurende langen tijd een dergelijke macht en maakte er een zo goed gebruik van, dat men hem bij wijze van eretitel den naam demagoog gaf.Doch het voorbeeld van den echten demagoog in den modernen zin was Pericles’ tegenstander Kleon, een onbeschaafde, ruwe man met een geweldige stem en een eigenaardige welsprekendheid, die het prototype is van den volksvleier en volksmisleider.
Andere demagogen hebben later evenzeer misbruik van hun macht gemaakt en zodoende heeft het woord demagoog een vaste, ongunstige betekenis gekregen, n.l. die van „volksmenner” of „volksmisleider”, dat is iemand, die zijn macht over het volk misbruikt, meestal ten eigen bate.
