In het Middelnederlands en bij de zestiende-eeuwse rederijkers komt voor kir (kyr), cur. Als vormvarianten noteren wij ker, keren, ke, keri. Dit is een afkorting van kurie! of Kurie-eleis ‘Heer, ontferm u’. Het woord ging fungeren als uitroep van ontzetting of verbazing, van medelijden ook.
Mogelijk is het een verbastering van christ en dan natuurlijk een bastaardvloek, zeker als hij in geval van frustratie gebruikt werd.
