Als varianten komen voor kee en ké. Behalve hier en daar in gewestelijke taal is het woord reeds lang verouderd. In het Middelnederlands noteren wij kee, key, ke als bijvormen van ere, een bastaardvloek uit *crees(t) voor Christ(us). Het sterretje geeft aan dat deze vorm niet is overgeleverd.
Enige argwaan bij deze veronderstelling blijft geboden.