Synthese - v. (-n), samenstelling, verbinding; (in de logica) de samenvatting der verschillende bestanddeelen der kennis of der denkbeelden tot eenheid in ’t bewustzijn ; de wijsgeerige of transcendentale synthese tracht zich tot de absolute eenheid in kennis te verheffen;
— (wisk.) het opklimmen van de bijzondere stellingen tot eene algemeene.