Opklimmen (klom op, heeft en is opgeklom men), naar boven, omhoog, opwaarts klimmen : de trappen, een berg opklimmen; tegen een boom opklimmen;
— (bij graden van bloedverwantschap) de opklimmende lijn;
— hooger stijgen (in rang, waardigheid, aanzien): hij is tot den hoogsten rang opgeklommen;
—(tig.) langzaam ontstaan : sombere gedachten klommen in mijn geest op.