Gepubliceerd op 01-11-2018

Onbedwongen

betekenis & definitie

bn. bw. (w. g.) aan niemands dwang gehoorzamende, vrij : het onbedwongen volk der vrije Friezen; niet bedwongen, door niets weerhouden, onbelemmerd : onbedwongen geestdrift; onbedwongen vroolijkheid; door niets belemmerd of gestuit, onverhinderd: de kunsten van Euroop’ verspreiden zich alom in onbedwongen loop. ONBEDWONGENHEID, v.

< >