Wat is de betekenis van Onbedwongen?

bn. bw., niet bedwongen, zijn vrije loop hebbend of nemend; — zonder dwang.

(‘dwongən) bn. en bw. onbelemmerd, vrij: geestdrift.

bn. bw. (w. g.) aan niemands dwang gehoorzamende, vrij : het onbedwongen volk der vrije Friezen; niet bedwongen, door niets weerhouden, onbelemmerd : onbedwongen geestdrift; onbedwongen vroolijkheid; door niets belemmerd of gestuit, onverhinderd: de kunsten van Euroop’ verspreiden zich alom in onbedwongen loop. ONBEDWONGENHEID, v.