(Fr : enroulement de compensation; Du.: Kompensationswicklung; Eng.: compensating winding), bij elektrische machines een extra wikkeling die soms in grote gelijkstroommachines en wisselstroomcommutatormachines wordt aangebracht om de nadelige werking van het ankerdwarsveld teniet te doen en met name de invloed van dit veld op het totale magnetische veld in de luchtspleet tussen stator en rotor wanneer het ijzer in de machine verzadigd is op te heffen. Om een goede compensatie te bereiken is een beïnvloeding van het compensatieveld door de ankerstroom nodig; daarom is de compensatiewikkeling in serie geschakeld met de wikkeling op het anker.
Zij bestaat uit koperen geleiders, die in gleuven in de polen worden gelegd. De richting van de stroom moet zodanig zijn, dat de magnetische inductie ervan in elk punt van de luchtspleet tegengesteld gericht en in grootte gelijk is aan de magnetische inductie van de stroom in de ankerwikkeling, zodat de resulterende inductie alleen door de bekrachtigingsstroom wordt bepaald.Grote wisselstroomseriemachines, zoals die voor wisselstroomtractie, worden voorzien van een compensatiewikkeling om de arbeidsfactor te verbeteren; gelijkstroommachines worden met een compensatiewikkeling uitgerust, wanneer zij regelmatig zware (over)belastingsstoten te verduren krijgen.