BUCKINGHAM, Pi-theorema van

betekenis & definitie

als een aantal van n variabele fysische grootheden (waaronder zich eventueel ook dimensionele constanten bevinden) een functie vormen:

ƒ(x₁, x₂, ..., x_n) = 0

terwijl de dimensies van de n grootheden uitgedrukt zijn in m basisgrootheden, zal de relatie tussen deze grootheden steeds kunnen worden herleid tot een functie van n — m onafhankelijke dimensieloze vormen 𝜋₁, 𝜋₂, ..., 𝜋_n—m , elk opgebouwd uit ten hoogste m + 1 van de n variabelen; aldus:

φ(𝜋₁, 𝜋₂, ..., 𝜋_n) = 0

Voorts zie Dimensieanalyse.