Majuskelschrift, - in den tegenwoordigen tijd de algemeene aanduiding voor alle hoofdlettervormen, in tegenstelling met het minuskelschrift (de kleine letter), onverschillig of zij een navolging van de aan de oude inschriften ontleende Latijnsche lettervormenv of aan het iets jongere en meer afgeronde (loopende) unciaalschrift ontleend zijn. Door vervorming in de praktijk ontstond uit het aanvankelijk alleen gebezigde m. de minuskel en werd de hoofdletter allengs nog alleen als onderscheidingsletter bij het begin van bladzijden, hoofdstukken en regels gebruikt; verg. INITIAAL.
Zie ook PALAEOGRAPHIE. In de boekdrukkerij wordt de M. als kapitaal of bovenkast aangeduid.
