Hauréau

betekenis & definitie

Hauréau - (Jean Barthélemy), Fransch geschiedschrijver en wijsgeer uit de school van Cousin, 1812—1896, was achtereenvolgens journalist, conservator aan de Bibliothèque Nationale, en directeur der Landsdrukkerij. Hij bestuurde de Fondation Thiers en was lid der Académie des Inscriptions. Hoofdwerken : Critique des hypothèses métaphysiques de Manès, de Pelage etc. (1840), Histoire littéraire du Maine (4 dln., 1843—52, 2de dr. 10 dln., 1870— 77), Le manuel du clergé (1844), Histoire de la Pologne (1846), François 1er et sa cour (3de dr. 1868), Charlemagne et sa cour (1853), Hugues de Saint-Victor (1869), Singularités historiques et littéraires (1861), Histoire de la philosophie scolastique (1872), Bernard Délicieux et l'inquisition albigeoise (1877), Catalogue des manuscrits de la Bibliothèque Mazarine (2 dln., 1887), Notices et extraits de quelques manuscrits latins de la Bibliothèque nationale (dl. 1—6, 1890—93). Voor zijn bewerking van dl. 15 en 16 van het werk Gallia christiana kreeg hij herhaaldelijk den prijs-Gobert.