Frommel (Gaston Eduard), 1862—1906, Elsasser, predikant en hoogleeraar in de dogmatiek te Genève. Orthodox van beginselen en modern in methode gaat hij uit van de religieuze ervaring, waarvan voor hem J. Christus, de gestorvene en opgewekte, het voorwerp is volgens de leer van Paulus (verwant aan Pascal, Vinet). Hij houdt zich veel bezig met de verschijnselen van het religieuze leven als bekeering, vergeving, gebed, enz. (verwant aan James).
Hij behoorde tot de stichters der Association chrétienne évangélique, die geen leer als band van eenheid stelde, maar alleen den inhoud van Joh. 3 : 16 en Matth. 16 : 24. Hij schreef o.a. Le danger moral de l’évolution 1898, La psychologie du pardon 1905, Etudes littéraires et morales; Et. morales et religieuses; Et. religieuses et sociales; Et. de théologie moderne 1907—09; L’expérience Chrét. 1916.
