Agrarische wet - (Ned. Indië). Hieronder verstaat men de 5 laatste alinea’s van art. 62 van het Regeeringsreglement voor Ned. Indië, waarmee dit art. is aangevuld bij de wet van 9 April 1870. Zij luiden: Volgens regels, bij algemeene verordening te stellen, worden gronden afgestaan in Erfpacht voor niet langer dan 75 jaren.
De Gouverneur-Generaal zorgt, dat geenerlei afstand van grond inbreuk make op de rechten der inlandsche bevolking. Over gronden door inlanders voor eigen gebruik ontgonnen, of als gemeene weide of uit eenigen anderen hoofde tot de dorpen behoorende, wordt door den Gouv.-Gen. niet beschikt dan ten algemeenen nutte, op den voet van art. 77 en ten behoeve van de op hoog gezag ingevoerde cultures volgens de daarop betrekkelijke verordeningen, tegen behoorlijke schadeloosstelling. Grond, door inlanders in erfelijk individueel gebruik bezeten, wordt, op aanvraag van den rechtmatigen bezitter, aan dezen in eigendom afgestaan onder de noodige beperkingen, bij algemeene verordening te stellen en in den eigendomsbrief uit te drukken, ten aanzien van de verplichtingen jegens den lande en de gemeente en van de bevoegdheid tot verkoop aan niet-inlanders. Verhuur of in-gebruik-geving van grond door inlanders aan niet-inlanders geschiedt volgens regels, bij algemeene verordening te bepalen. Zie verder AGRARISCH BESLUIT, AGRARISCH EIGENDOM, GRONDHUURORDONNANTIE en GRONDRECHTEN IN DEN O. I. ARCHIPEL.
