v., het buiten het lichaam via een kunstnier zuiveren van het bloed bij patiënten met ernstige nierfunctiestoornissen.
(e) Bij de hemodialyse wordt het bloed buiten het lichaam in de kunstnier langs een membranenstelsel geleid, waarbij allerlei afbraakprodukten van de stofwisseling worden gefiltreerd (uitgewassen) in een badvloeistof die de membranen omspoelt. Het gedialyseerde bloed wordt dan weer naar het lichaam teruggevoerd. Hemodialyse wordt toegepast bij patiënten met een acute nierinsufficiëntie (ten gevolge van b.v. ernstige verwonding, operatie, vergiftiging), maar wordt ook meer en meer toegepast bij ernstige chronische nieraandoeningen. In vele gevallen zal de hemodialyse dan levenslang moeten worden toegepast, meestal 2-3 maal per week. Naast de centrumdialyse, waarbij de patiënt regelmatig in een ziekenhuis wordt gedialyseerd, wordt meer en meer gebruik gemaakt van thuisdialyse, waarbij de apparatuur bij de patiënt thuis wordt geïnstalleerd. Op 1.1.1975 beschikten 32 Belg. ziekenhuizen over een hemodialyseafdeling, →dialyse, →urinevormende organen.
