v./m., eiwitachtige stof in het lichaamsvocht van een aantal ongewervelde dieren (b.v. weekdieren en geleedpotigen als kreeft en krab), met nagenoeg dezelfde functie als de hemoglobine bij andere dieren.
(e) Hemocyanine is een koperhoudend pigment dat opgelost is in het bloed. Het koper is rechtstreeks gebonden aan het eiwit. Sommige hemocyaninen zijn gekoppeld aan koolhydraten. De hemocyanine van de wijngaardslak bevat ongeveer 9 % koolhydraat. In dieren met hemocyanine in het bloed is dit pigment het voornaamste opgeloste proteïne, nl. 90 % van het totale eiwitgehalte. Hemocyanine zonder zuurstof is kleurloos, maar beladen met zuurstof (oxy-hemocyanine) is het blauw van kleur.
Het moleculair gewicht van hemocyanine varieert van soort tot soort en wel van 400000 tot 13000000. De →zuurstofcapaciteit van hemocyanine bedraagt 1—4 ml 02 per 100 ml bloed. De partiële zuurstof druk in mm kwik, waarbij de helft van de hemocyanine met zuurstof is beladen, bedraagt voor b.v. de wijngaardslak 8, voor de volwassen mens (hemoglobine) ca. 30. →zuurstoftransport.
