v./m. (-en), installatie die de functie van een nier kan overnemen.
(e) De kunstnier kan door middel van →hemodialyse schadelijke stoffen uit het bloed van de patiënt verwijderen. Men sluit de kunstnier aan op een slagader van de patiënt en brengt het bloed na dialyse terug in een ader. De kunstnier bestaat in principe uit een slangenof platensysteem, waarin, gescheiden door uiterst dunne semipermeabele membranen, het bloed en een dialysevloeistof langs elkaar stromen. Door het grote gezamenlijke oppervlak van de scheidingsmembranen heeft het bloed alle gelegenheid stoffen aan de dialysevloeistof af te staan. Met behulp van een kunstnier kan men niet alleen acute nierfunctieuitval behandelen, maar ook een patiënt met blijvend uitgevallen nierfunctie in leven houden. Zo’n patiënt dient ten minste éénmaal per week een dag in een ziekenhuis met een dialyse-afdeling te worden opgenomen.
Sommige patiënten kan men leren de kunstnier zelf (thuis) te bedienen. Patiënten met blijvende nierfunctie-uitval verkiezen meestal niertransplantatie boven de steeds terugkerende toepassing van de kunstnier.
