Roemeens dichter, *31.3.1933 Ploiesti. Stanescu studeerde filosofie te Boekarest.
In zijn lyriek werd hij beïnvloed door de hermetische poëzie van E.Barbu en het kosmisch perspectief van M.Eminescu. In taalkundige experimenten probeert hij over de grenzen van de litteraire traditie heen te reiken. Werken: Dreptul la timp (1965; Het recht op tijd); 11 elegii (1967; Elf elegieën), Alfa (1968), Oulyisfera (1968; Het ei en de sfeer), Laus Ptolemaei (1968), Necuvinlele (1968; De onwoorden), Maretia frigului (1972; De grootsheid van de koude), Clar de inima (1973; Schijn van de ziel).
