Belg. Vlaams schrijver en beeldend kunstenaar, *17.3.1938 Merksem.
Van Bruggen was van 1957—59 redacteur bij het Antwerpse tijdschrift Frontaal; in dit blad manifesteerde de belangrijkste artistieke avant-garde zich. In 1972 stichtte hij samen met Patrick Conrad een ‘arbeidscollectief van individualisten’, de Pink Poets. Van Bruggen is werkzaam als schrijver van poëzie, proza, reclame en kunstkritieken; zijn werk werd verscheidene malen bekroond, in 1978 met de Poëzieprijs van De Vlaamse Gids. Zijn publikaties zijn vaak verlucht met fotoreportages of etsen van tijdgenoten of van zichzelf. Werken: Een kogel (1962), Jardin des modes. Gedichten (1963), Matrakkensabat (1967), Antwerpen, de wereld der sinjoren (1968), Muriels droom (1969), Een kreet van hoog allooi (1970), Een benauwde levenslijn (1972), Tussen huis en jaargetij (1973), Ademloos seizoen. Gedichten 1972-74 (1974), Uit het dagboek van een Pink Poet (1975), Koninklijke Beerschot V.A.V. (1975), Les alentours d’Y (1977), Litanie (1977), Spiersteen (1979), Vondel (1982).
