(Sanskriet). Dit woord is een samengesteld Sanskrietwoord en betekent als zodanig niets meer dan “tussen twee Manu’s”; letterlijker “Manu-van binnen of -tussen”.
Zoals gezegd is Manu de naam voor de gezamenlijke entiteiten die aan het begin van een openbaring het eerst verschijnen; de geestelijke levensboom van iedere planeetketen van het geopenbaarde zijn. Het tweede element van het woord Manvantara, antara, is een als achtervoegsel gebruikt voorzetsel dat “van binnen” of “tussen” beduidt; de samenstelling betekent dan ook, met andere woorden weergegeven, “binnen een Manu” of “tussen Manu’s”. Een Manvantara is de periode van activiteit tussen elke twee Manu’s op elk gebied, daar er in iedere zodanige periode een wortel-Manu is aan het begin van de evolutie en een zaad-Manu aan het einde ervan, voorafgaande aan een pralaya (zie aldaar).Er zijn veel soorten Manvantara’s: Prākritika-Manvantara — Manvantara van het heelal; Saurya-Manvantara — de Manvantara van het zonnestelsel; Bhaumika-Manvantara — de Manvantara van de aarde; Paurusha-Manvantara — de Manvantara of periode van activiteit van de mens.
Een ronde-Manvantara is de tijd vereist voor één ronde: dat wil zeggen de cyclus van bol A tot de laatste bol van de zeven, te beginnen met de wortel-Manu of collectieve “mensheid” van bol A en eindigend met de zaad-Manu of collectieve “mensheid” van bol G.
Een planetaire Manvantara — ook een Mahā-Manvantara of kalpa genoemd — is de periode van de levensduur van een planeet gedurende haar zeven ronden. Dit wordt ook een Dag van Brahmā genoemd, die een duur heeft van 4.320.000.000 jaar.
(Vgl. PRALAYA).
