“Eigenlijk de ontlichaamde zielen van verdorven mensen; deze zielen hebben zich op een zeker moment vóór de dood van hun goddelijke geest losgemaakt en zo hun kans op onsterfelijkheid verloren.” — Theosophical Glossary, H.P. Blavatsky.
Strikt genomen moet het woord Elementaren worden gebruikt zoals H.P. Blavatsky het in dit citaat definieert. Maar in de hedendaagse theosofische literatuur heeft het woord meer in het bijzonder betrekking op de fantomen of eidola (zie aldaar) van ontlichaamde personen, welke fantomen of eidola in feite de kāma-rūpische schimmen zijn, en is het speciaal van toepassing op gevallen van grof-materialistische ex-mensen, wier slechte aandriften en begeerten, die nog steeds hecht met het kāma-rūpische fantoom zijn verbonden, deze fantomen aantrekken tot de stoffelijke gebieden waarmee ze overeenstemmen. Ze vormen een reëel gevaar voor de psychische en mentale gezondheid en achtervolgen in letterlijke zin voortdurend die levende menselijke wezens die neigingen bezitten die aan de hunne verwant zijn. Het zijn zielloze schillen, maar nog steeds vol energie van een verdorven en verachtelijke soort. Hun bestemming is natuurlijk dezelfde als die van alle andere preta’s of bhūta’s — uiteindelijke ontbinding; want de grove astrale atomen waaruit ze bestaan, lossen zich in de loop van de jaren langzaam op, zoals een rookpluim zich oplost of een donkere wolk in de bergen.
