oproer

betekenis & definitie

oproer - zelfstandig naamwoord
uitspraak: op-roer

1. verzet tegen de overheid, door verstoring van de openbare orde
♢ het volk kwam in oproer omdat het honger had
1. oproer kraaien
[aanzetten tot oproer]

Zelfstandig naamwoord: op-roer
het oproer