De Paauw (Raadhuislaan 22). Deze midden 16de eeuw gestichte buitenplaats werd in 1770 gekocht door Adriaan Pieter Twent, die rond 1800 het huis liet vernieuwen.
Nadat prins Frederik in 1838 De Paauw als buitenverblijf had gekocht, volgde rond 1840 een verbouwing in neoclassicistische stijl naar plannen van J.D. Zocher jr.
Het aan de achterzijde halfrond uitgebouwde middenpaviljoen met souterrain en mezzanino-verdieping wordt geflankeerd door lagere hoekpaviljoens, alle met platte daken. Aan de rechterzijde ligt een vleugel uit 1853 met ionische colonnade en een spiegelhal en balzaal naar ontwerp van H.H.A.
Wentzel. De huidige lijstgevel van het middenpaviljoen is uit 1858.
Het gebouw is sinds 1925 in gebruik als raadhuis van Wassenaar.De eerste landschappelijke aanleg vond plaats rond 1800 en rond 1840 kreeg het een parkaanleg in late landschapsstijl met grote waterpartijen en doorzichten naar de kerktoren van Wassenaar en het tegenover gelegen Raaphorst. Naast het huis werd in 1853 naar plannen van H.H.A. Wentzel een Pompeïaanse tuin (Princessetuin) aangelegd, een bloementuin met onder meer pergola's en een Victorietempel. Van die tempel is in de huidige rozentuin de wit geschilderde overhuiving met gietijzeren dorische zuilen en zinken Victoriebeeld bewaard gebleven. De vóór het huis opgestelde Romeinse marmeren paardendrinkbak met twee aanliggende leeuwen is een geschenk van de Russische tsaar Alexander. Vanaf 1855 bracht tuinarchitect C.E.A.
Petzold met een groot gazon een visuele relatie aan tussen De Paauw en de in 1783 door Adriaan Pieter Twent aangekochte buitenplaats Raaphorst. Rond 1770 liet Twent de voorm. tuinkoepel ‘De Pauw von Wied’ (Raadhuislaan 1a) bouwen met aan drie zijden een verhoogd terras met pergola's. Rond 1850 verrees naar plannen van Wentzel het gepleisterde U-vormige koetshuis (Pieter Twentlaan 8) en in het park staat een, nu als atelier gebruikt, wit gepleisterd tuinhuisje (circa 1920) met overdekte veranda.
